Op naar Perth
Gisteren met een Zwitsers paar, dat we al een paar hebben ontmoet, onder het genot van een borreltje, een gezellige avond gehad.
Duits en Engels praten in Australië, dat is toch wel bijzonder.
Zij gaan vandaag naar Singapore en stappen vrijdagnacht op het vliegtuig richting Zürich, kan best zijn, dat we elkaar op het vliegveld nogmaals treffen.
Adressen uitgewisseld en we hebben er weer een paar vrienden bij.
Vanmorgen afscheid genomen en naar Maui, de camper verhuurder gereden.
Hebben een probleempje met de camper en willen dit verholpen hebben.
Camping is 850 meter bij verhuurder vandaan, dus we waren vroeg op de plek waar we de laatste dagen de camper parkeren.
Aangezien we toch vroeg waren zijn we naar het Kings park gereden.
Dit is een park boven op een heuvel met prachtige uitzichten op Perth.
In het park is een botanische tuin, waar we een paar uurtjes hebben rondgewandeld.
Tuin is zodanig aangelegd, dat alle staten van Australië worden belicht.
Erg interessant en we steken weer wat op van de landschappen van de diverse staten.
Hier is ook een monument ter nagedachtenis aan de gesneuvelden in alle oorlogen waaraan de Australiërs hebben meegevochten sinds WO1.
Afgelopen week was er een herdenking waarbij heel oudgedienden en familie aanwezig waren en bloemen kransen zijn gelegd.
Heel bijzonder en indrukken om de sfeer te proeven.
Op de terugweg niet helemaal de navigatie goed gebruikt, dus we reden dwars door het centrum van Perth.
Peter maakte zich totaal niet druk, zou 8 weken geleden wel anders geweest zijn.
We passen ons aan dus… no worries.
Veilig op de camping gekomen en morgen gaan we met de bus naar het centrum van de stad.
3 Replies to “Op naar Perth”
Met een wat jaloerse blik keek ik naar die prachtige foto van Paula in Perth in de warme zon, terwijl hier de plassen op de straat liggen, nou, dan weet je het wel. Overal gele bladeren, waar je op uitglijdt als je niet op past. Denk er nog maar even niet aan terwijl jullie daar van de zomerse warmte kunnen genieten.
Heel bijzonder om te lezen van die herdenking van soldaten die in Europa gevochten hebben. dat is toch zo bijzonder. Mensen vanuit het andere eind van de wereld die hier in dat toen oorlogszuchtige Europa hielpen om de warboel van de oorlog weer in goede banen te krijgen. Als je dat beseft, besef je ook dat de wereld eigenlijk klein is. Dat bleek ook al uit de ontmoetingen daar met mensen die jullie tegenkwamen en je dan ontdekt dat er heel veel overeenkomsten zijn.
Zoals jullie een dag eerder nog langs de kust reden, kon ik op de foto de zee zien, ik bedoel de oceaan en ik verbaasde me erover dat de zee zo rustig was, geen grote ,rollende golven, maar rustig kabbelend water tot op het smalle strand. Mooi om te zien. Nu zijn jullie in Perth, een stad die ik alleen van de kaart ken daar aan het andere eind van de wereld en ik hoop nog een foto te zien om te kunnen zien hoe die stad er uit ziet. Wat is het toch bijzonder: een stad die je uit de atlas kent en van vroeger op school bij aardrijkskunde en dat die stad nu ineens heel dichtbij komt omdat jullie er zijn en erover schrijven. Dat had je als kind toch niet voor mogelijk gehouden. Hoop dat jullie de laatste dagen daar mooi weer hebben en iets van de stad kunne zien.
Het blijft leuk om te lezen wat jullie allemaal meemaken en dan de foto’s erbij .Zo krijgen wij ook een beeld van het land en weten wij nu ook een beetje waarom jullie zo verzot zijn op Australie . Geniet nog maar van de laatste dagen
Ja dit weekend en ook vandaag zijn er herdenkingen van WO1. Nu heb ik tijdens mijn uitstapjes heel wat mensen ontmoet en sommige zijn blijven hangen als kennissen maar om nu gelijk te zeggen vrienden, nee dat ligt niet in mijn aard. Hopelijk lossen jullie het kleine probleempje met camper op.