Paula en Peter Hartog 2014

19 oktober
Vannacht heeft het een beetje geregend, maar niet langer dan een kwartiertje. De tent was niet nat toen we opstonden.

Vandaag gaan de nomaden weer door richting het zuiden.
Zijn de dag rustig begonnen, het is tenslotte zondag.
De dieselprijs in Geraldton is de laagste, die we tot nu toe hebben gezien. Voor de laatste keer de tank volgegooid en de highway 1 opgezocht. Deze heet hier de Brand Highway, maar is nog steeds de oersaaie weg.
In Greenough een bezoekje aan een Heritage gebracht. Dit zijn een in de “oude staat” verkerende gebouwen, die laten zien hoe 100 jaar geleden de eerste vestigingen er uit zagen.
Doorgereden naar Dongara, een leuk plaatsje aan de kust. Nadat we bij de bakker wat lekkers bij koffie hebben gehaald, aan het strand koffie gedronken. Mooi uitzicht en lekker in het zonnetje.
Een eindje verderop waren een heleboel mensen bijeen, nieuwsgierig als wij zijn, wij er naar toe gelopen. Bleek een feestje van de lokale Lions Club te zijn. Was erg gezellig, ook door de live muziek.
We zaten het wat aan te kijken, toen een dame naar ons kwam. Ze nodigde ons uit, om wat te komen drinken. Later was er een buffet en wij mochten ook aanschuiven. Dat laatste ging ons wat te ver, maar we hebben wel gezellig met een heleboel oudere Australiërs een biertje gedronken.
Moesten na verloop van tijd afscheid nemen en weer verder. Hebben de highway 1 verlaten en rijden nu op de Indian Ocean Drive, een prachtige weg direct langs de kust.
Na gestopt te zijn bij diverse uitzichtpunten, zijn we in Leeman gestopt. Plaatsje aan de kust waar we op de simpele camping een plekje hebben gevonden.
Morgen weer in zuidelijke richting verder. We willen ook naar het Lesueur NP. Hebben geen idee hoe het er daar uitziet, maar dat gaan we beleven.
Bedoeling is om morgenavond in Jurrian Bay te stoppen.

Km : 170
Temp : 27 graden

18 oktober
Wordt vandaag voor de verandering eens een kort verslag.
Aangezien er slecht weer, misschien zelfs storm, is voorspeld, twijfelen wat we gaan doen.
Hier en daar nog eens navraag gedaan en tot het besluit gekomen, dat we een dag langer in Geraldton blijven. De camping bevalt ons prima, goed gratis Internet en de kamp-keuken bevalt ons uitstekend.
Zijn vanmorgen de stad ingegaan, eerst wat boodschapjes bij Coles en daarna naar de VVV.
Vandaag onze eerste regen in Australië!! Een buitje van misschien 5 minuten en daarna weer stralend weer.
Op ons gemak koffie gedronken aan de boulevard.
Daarna een prachtige kerk bezocht, leek een beetje op de St. Xavier die wij in Tucson, Arizona hadden bezocht.
Ook nog naar de US Sydney Memorial geweest, hier worden de 645 dode marinemensen herdacht, die zijn omgekomen bij een zeeslag in de 2e WO in de buurt van Geraldton.
Toen een paar uurtjes in de stad doorgebracht. Aan de waterkant heerlijk relaxed aan zee gezeten en het binnenkomen van een groot zeeschip gadegeslagen.
Aan het eind van de middag weer naar de camping en op dezelfde plek de zaak opgebouwd.
In de keuken heerlijk gestoofde zalm met toebehoren gegeten.
Ondertussen nog even met Jo/Piet via Skype gesproken.
Ook nog met Tosca/Erik en natuurlijk Jamie gekletst. Heel leuk als je ziet en hoort dat hij je via het beeldscherm herkent.
Later belde Erik nog, dat de alarminstallatie in Mijdrecht problemen gaf. Met Erik en Jan, onze buurman, via Skype en de telefoon e.e.a. geregeld. Heeft waarschijnlijk weer aan de modem van Ziggo gelegen, resetten doet dan wonderen, maar is niet de bedoeling.
Morgen gaan we door richting Perth, waar we volgende week zondag willen aankomen.

Km : 20
Temp: 25 graden

17 oktober
Vanmorgen voordat we verder rijden, eerst naar het voeren van de pelikanen wezen kijken. Nou ja, pelikanen, er kwam er maar één opdagen. Verhaaltje vertellen over het hoe en wat betreffende de pelikanen in Kalbarri en toen mochten de kinderen een vis gooien, wat niet altijd lukte en dan waren de meeuwen er als de kippen bij. Al met al een leuk begin van de morgen.
De tank weer eens volgegooid, misschien de laatste keer, nog plm. 600 km naar Perth te gaan.
Gisteren hadden we de gorges van het park bezocht en vandaag gaan we naar de Coastal Cliffs.
Diverse uitzichtpunten, die op uitstekende rotspunten in de zee zijn gemaakt. Fantastische uitzichten en dan het geweld van de zee. Nog een korte wandeling gemaakt, van het ene naar het andere uitzichtpunt en weer terug. We hebben achtereenvolgens bezocht, Red Bluff, Rainbow Valley, Pot Alley, Eagle Gorge,Natural Bridge, Island Rock en naar Grandstand.
Gisteren was er een walvis gespot door onze Amsterdamse vrienden, helaas, hij was al door gezwommen zodat we die hebben gemist. Wel veel dolfijnen gezien, hele scholen buitelend in de branding.
We hebben de afgelopen 2 dagen in het Kalbarri NP doorgebracht. Hadden niet verwacht, dat we zo’n schoonheid zouden aantreffen. In één woord GRANDIOOS.
Na een lekkere kop koffie door naar Geraldton. De weg er naar toe was wel afwisselend met mooie vergezichten en een meer waarover een hele rode gloed hing.
In Northhampton even de benen gestrekt. In een oud kerkje wat rondgekeken en even stil geweest, daarna weer door naar Geraldton.
Op een camping aan de zee een plekje gevonden. Was gedaan, lekker gezwommen en straks aan de pannenkoeken.
Weten nog niet wat we morgen gaan doen, hangt van het weer af. Voorspelling voor zaterdag en zondag zijn niet al te best, er wordt storm verwacht. Gaan morgen maar bij de VVV navraag doen en laten aan de hand daarvan onze route bepalen.

Km : 180
Temp : 28 graden

16 oktober
Om 6:30 uur waren we uit de veren, we willen vanmorgen nog naar het Kalbarri NP gaan.
Om 8:00 uur reden we de camping af en eerst 10 km terug richting Darwin.
Linksaf het park in, wij konden meteen doorrijden met onze NP pas.
We hadden eigenlijk geen idee, hoe het park zou zijn.
Nou, dat was dan ook een welkome en grote verrassing. Wat een prachtig en gevarieerde schoonheid.
Eerst naar de West Look Lookout. Over 34 km zand en dirty roads. Volgens Paula kon Peter zijn hart ophalen in deze zandbak, waar hij dan ook gretig gebruik van heeft gemaakt.
Het uitzicht was spectaculair.
De wereld is klein bleek maar weer. Wij zaten onze bergschoenen aan te trekken en wie kwamen daar aanrijden . . . onze Amsterdamse vrienden van Tom Price. Dat werd dus eerst ervaringen uitwisselen voordat we konden gaan lopen.
Daarna door naar de Loop, weer een grandioos uitzicht en hier hebben we een wandeling gemaakt. Eerst steil omhoog en daarna een heel stuk over een smal rotspad over de bovenkant van de kliffen.
Na terugkomst bij de parkeerplaats troffen we onze Nederlandse buren van de camping in Coral Bay. Dat is dus 2x in een paar uurtjes, als je het afspraak lukt het je niet.
Na een lekkere kop koffie op naar het volgende avontuur.
Dit keer naar de Z-Band. Hier weer een wandeling naar de bodem van de gorge en het water gemaakt. Was een spectaculaire wandeling, veel rotsen waarover je moest klauteren. Af en toe een ladder om de allersteilste stukken te overbruggen. Tenslotte door een nauwe kloof over rotspartijen heen. Beneden aangekomen was het uitzicht op de gorge adembenemend, wat een rotspartijen afgewisseld door water en groen.
Hebben hier een half uurtje onze ogen de kost gegeven en genoten.
Maar ja, we moesten dezelfde weg weer terug. Alleen gaat omlaag in dit geval makkelijker dan omhoog. Ondanks de zwaarte van de wandeling hebben wij genoten.
Conclusie, een onbekend park maar een fantastisch park. Blij dat wij hiervoor de omweg hebben gemaakt.
Al met al was het al middag, voordat we weer aan het rijden waren. Hebben dan ook besloten om nog een nachtje in Kalbarri te blijven en morgen door te rijden naar Geraldton.

Km : 95
Totaal : plm. 6400
Temp : 30 graden

PS
Chiel, als je dit leest, waar is ook al weer dat zelf uitgeroepen Prinsdom?

15 oktober
Vandaag gaan we door richting het zuiden.
Eerst maar eens een goed ontbijt en om 8:00 uur zaten we weer in de auto.
Als eerste moet vandaag de 130 km naar de highway worden terug gereden.
Onderweg gestopt bij de diverse uitkijkpunten. Bij de eerste, Eagles Bluff, hadden we een fantastisch uitzicht over de kliffen en de Indische Oceaan ten zuiden van Denham. Bij de tweede, Shelter Beach, een strand van alleen maar schelpen en grote kwallen. Was een nieuwe ervaring om dit soort stranden te zien.
Door naar het Overland roadhouse. Zijn maar een paar minuten buiten geweest, vanwege de vliegen. Hebben de afgelopen dagen niet zo’n last van deze beesten gehad, je word er gek van.
Tijdens de rit besloten om ook naar het Kalibarra NP te gaan. Dus de afslag genomen en daarna was het nog 75 km, over een scienic highway. Weg was inderdaad mooi, aan de kant allerlei bloeiende strijken en heesters.
Hebben 2 gorges bezocht. Was een prachtig uitzicht, maar wéér erg veel vliegen, dus geen wandelingen gemaakt.
Doorgereden naar Kalibarra, dit is een flink stadje aan de kust, hadden we niet verwacht.
Op de camping een plekje en daarna het zwembad in.
Morgen gaan we nog een stuk van het park bekijken. Rijden dan terug naar Kalibarra, kan Peter eindelijk naar de kapper. Gaan dan door naar Geraldton.
Hebben de laatste dagen gratis Internet op de campings, zal ons benieuwen of we dit blijven houden tot aan Perth.

Km : 394 km
Temp: 37 graden

14 oktober
Gister in de loop van de middag stak de wind op, hij waaide vanuit zee zo de camping op. Wie stonden daar op de mooiste plek van de camping, juist . . . de Hartogjes.
Tot 1:00 uur een complete storm, daarna nam hij wat af. Iedereen de nodige maatregelen genomen en wij ook 2 extra scheerlijnen. We lagen in bed te schudden en te hopen, dat alles heel zou blijven.
Daarna nog een paar uurtjes geslapen en om 5:45 uur opgestaan. We gaan naar Monkey Mia en willen de vroege dolfijnen zien.
Om 6:45 uur in de auto en de kleine 30 km naar Monkey Mia gereden over een prachtige weg. Aan beide kanten de zee, helblauw, in één woord geweldig.
Bij Monkey Mia aangekomen moesten we eerst betalen om binnen te komen, vonden we eigenlijk al een beetje raar.
Bleek, dat wij ons niet goed hadden ingelezen. Monkey Mia is géén stadje, zoals Denham, wat we in gedachte hadden, maar een uit de kluiten gewassen resort.
Ze hebben hier een onderzoekcentrum voor het bestuderen van dolfijnen. Ook komen de dolfijnen 3x per ochtend naar de kust, waar je ze dan kunt bewonderen. Alles gaat wel spontaan en er wordt absoluut niet een show opgevoerd. De dolfijnen worden nooit aangeraakt, anders zouden ze zich aan de mensen kunnen gaan hechten en hier om voedsel komen bedelen, met alle vervelende toestanden die daarmee gepaard gaan.
Na het voeren en uitleggen wat betreft de dolfijnen, zijn we maar eens goed gaan ontbijten. Hebben een “all you can eat” buffet genomen en hebben ons lekker laten verwennen door de heerlijke Australische gerechten.
Daarna nog een paar uurtjes in Monkey Mia doorgebracht. Lekker zitten kletsen met een Zwitsers echtpaar en later nog met een paar Australiërs, die als vrijwilliger werken bij het dolfijnen-gebeuren.
Onderweg langs Blue Lagoon, een meer dat helemaal blauw/groen van kleur is.
Op de camping een andere plaats georganiseerd, waar we hopelijk minder last van de wind hebben, dan afgelopen nacht.
Hebben de plannen voor de komende dagen een beetje veranderd. Gaan niet naar het Francois Peron NP. Dit gaat ons minstens 2 dagen extra kosten en we denken, dat we dan misschien wat in tijdnood gaan komen voor hetgeen we nog verder naar zuiden willen zien.
Zullen dan ook niet het meest westelijke puntje van Australië bereiken en ook het Dirk Hartog-eiland gaan we niet bezoeken. Overtocht naar het laatste kost $600,= pp voor een retourtje.
Morgen dan ook op richting Geraldton, dat is hier ruim 400 km vandaan, gaan dan de “bocht” om en de temperatuur en de wind moeten volgens de kenners, dan beter worden.

Groetjes uit een zonnig Australië

Km : 60
Temp: 32 graden

ps
weer wat foto’s op de weblog gezet