14 oktober
Gister in de loop van de middag stak de wind op, hij waaide vanuit zee zo de camping op. Wie stonden daar op de mooiste plek van de camping, juist . . . de Hartogjes.
Tot 1:00 uur een complete storm, daarna nam hij wat af. Iedereen de nodige maatregelen genomen en wij ook 2 extra scheerlijnen. We lagen in bed te schudden en te hopen, dat alles heel zou blijven.
Daarna nog een paar uurtjes geslapen en om 5:45 uur opgestaan. We gaan naar Monkey Mia en willen de vroege dolfijnen zien.
Om 6:45 uur in de auto en de kleine 30 km naar Monkey Mia gereden over een prachtige weg. Aan beide kanten de zee, helblauw, in één woord geweldig.
Bij Monkey Mia aangekomen moesten we eerst betalen om binnen te komen, vonden we eigenlijk al een beetje raar.
Bleek, dat wij ons niet goed hadden ingelezen. Monkey Mia is géén stadje, zoals Denham, wat we in gedachte hadden, maar een uit de kluiten gewassen resort.
Ze hebben hier een onderzoekcentrum voor het bestuderen van dolfijnen. Ook komen de dolfijnen 3x per ochtend naar de kust, waar je ze dan kunt bewonderen. Alles gaat wel spontaan en er wordt absoluut niet een show opgevoerd. De dolfijnen worden nooit aangeraakt, anders zouden ze zich aan de mensen kunnen gaan hechten en hier om voedsel komen bedelen, met alle vervelende toestanden die daarmee gepaard gaan.
Na het voeren en uitleggen wat betreft de dolfijnen, zijn we maar eens goed gaan ontbijten. Hebben een “all you can eat” buffet genomen en hebben ons lekker laten verwennen door de heerlijke Australische gerechten.
Daarna nog een paar uurtjes in Monkey Mia doorgebracht. Lekker zitten kletsen met een Zwitsers echtpaar en later nog met een paar Australiërs, die als vrijwilliger werken bij het dolfijnen-gebeuren.
Onderweg langs Blue Lagoon, een meer dat helemaal blauw/groen van kleur is.
Op de camping een andere plaats georganiseerd, waar we hopelijk minder last van de wind hebben, dan afgelopen nacht.
Hebben de plannen voor de komende dagen een beetje veranderd. Gaan niet naar het Francois Peron NP. Dit gaat ons minstens 2 dagen extra kosten en we denken, dat we dan misschien wat in tijdnood gaan komen voor hetgeen we nog verder naar zuiden willen zien.
Zullen dan ook niet het meest westelijke puntje van Australië bereiken en ook het Dirk Hartog-eiland gaan we niet bezoeken. Overtocht naar het laatste kost $600,= pp voor een retourtje.
Morgen dan ook op richting Geraldton, dat is hier ruim 400 km vandaan, gaan dan de “bocht” om en de temperatuur en de wind moeten volgens de kenners, dan beter worden.

Groetjes uit een zonnig Australië

Km : 60
Temp: 32 graden

ps
weer wat foto’s op de weblog gezet