onze 3e camperreis door de VS

Na een een goede nachtrust in onze luxe suite, vandaag weer op weg.
Gisteren hebben we aan verlokkingen kunnen weerstaan en NIET gegokt. Allen blackjack snappen we een beetje, maar alles gaat zo snel, je bent blut voor je het merkt. Kijken is net zo leuk!
Na eerst een lekkere cappuccino gescored te hebben bij Starbucks, hebben we uitgechecked.
De camper opgezocht en weer op weg. Gelukkig wisten we de weg, zodoende zaten we binnen de twee minuten op de I15 richting Salt Lake City.
Na een klein uur de afslag vaar het SP Valley of the Fire genomen, een bochtige en heuvelachtige weg. Na 11 mijl de ingang, waar we $10,= moesten betalen, en we reden het park in.
De weg door het park wordt weer aangeduid als een “scienic road” en dat klopt.
Onderweg kwamen we langs de campground, hier meteen een plaats vastgelegd. Was weer het bekende ritueel. Envelop pakken, geld er in, stuk afscheuren en dit aan de paal van je plaats bevestigen. Envelop in een paal met een gleuf en kassa, je plaats is verzekerd. Het is een pracht camping, midden tussen de rode rotsen en lekker primitief. Geen water of elektriciteit. Hebben we ook niet nodig, hebben we zelf aan boord. Dit zijn de campings die wij het liefst bezoeken.!!
Daarna via verschillende uitzichtpunten de hoogtepunten van het park bezocht. Onderweg 2 mooie wandelingen gemaakt. Prachtig, wat een mooi park. Voor iedereen die deze kant op gaat een aanrader.
Aan het eind van de middag, moe maar voldaan de camper neergezet en een koud biertje open getrokken.
Het koelt ’s avonds goed af, dus we zullen best slapen.
Morgen via de Hooverdam richting Arizona.

Na het eten nog even naar het casino gelopen. Niet om te gokken, maar gewoon rondkijken en je verbazen wat er allemaal te zien valt. Het likt wel of iedereen er van uitgaat, dat je alleen maar kunt winnen.
Er was ook nog een kleine bowling, 56 banen naast elkaar!!! (Martha, kan je je voorstellen, 5x de Mijdrecht bowling naast elkaar?)
Vandaag, dinsdag alweer, eerst naar een grote mall geweest. Hier hebben we een paar uur “gewinkeld”, deze keer geen spijkerbroeken maar voor Paula een paar schoenen en Peter heeft bij Levi een polo gekocht.
Daarna door de drukte richting het hotel. Er was een wegomlegging, zodat de TomTom de verkeerde route opgaf.Gelukkig zijn we niet voor de eerste keer in Vegas, we weten de weg.
Na de camper op de grote parkeerplaats te hebben gezet zijn we gaan inchecken.
Je kan merken dat er crisis is in Amerika, er stond een wachtrij, duurde een half uur voor we aan de beurt waren.
Met de lift naar 28e verdieping. deur open en …. niet te geloven een suite! Een woonkamer en een slaapkamer, Geen bad maar een eigen jacuzzi, alleen geen champagne, dat viel wat tegen.
Weer was weer prachtig, dus op naar het zwembad. Hier een uurtje geluierd.
´s Avonds de Strip op, blijft een hele belevenis. Sinds ons laatste bezoek is er een heleboel bijgebouwd, het ene gebouw nog mooier dan het andere, wat een luxe.
In de casino´s blijf je je ogen uitkijken, leve de crisis!!
Rond 12 uur ging bij ons het licht uit, einde van weer een enerverende dag.
Morgen richting Valley of the Fire, daarna de Hooverdam en dan op naar Arizona.

Na een voor ons doen warme nacht, hebben we ons vandaag voor het eerst verslapen.  We werden pas om 08:30 uur wakker!!
Voordat we de route weer hebben opgepakt, eerst de nodige handelingen die iedere keer weer terug komen verricht. Drinkwater ingenomen, zo’n 150 liter. Vuil water en het grijze water geloosd. Daarna bij de benzine aangevuld. Niet te veel, want de prijs per gallon is hier het hoogst wat we tot nu toe hebben betaald. Bij het ranger-station langs gegaan en daar de jaarkaart gekocht, waarmee we alle nationale parken kunnen bezoeken..
Onderweg bij de diverse uitzichtpunten gestopt en ons verbaasd, wat de natuur allemaal te bieden heeft.
Via een saaie binnenweg de highway richting Las Vegas opgezocht. Onderweg bij McDonnalds het Internet gebruikt om een reservering te maken in Excalibur. We wilden 2 nachten boeken, is er één  geworden, we moeten op de kleintjes letten.
In Las Vegas dwars door de stad, met zo’n grote bak is dat een hele toer. We zijn niet gewend, dat alles dwars door elkaar krioelt en ook worden de straten anders aangegeven. TomTom is een verademing, geeft alleen op het laatst aan welke weg of afslag je moet nemen, dat is niet echt handig.
Bij verhuurder van de camper langs gereden om een kleine reparatie te laten uitvoeren. Het raam boven de slaapcabine kan niet meer dicht en de douche lekt. Was met een half uurtje geregeld. Zijn toen naar Sams Campground en gambling hall gereden. Niet te geloven, ruim 500 plaatsen!!
Hebben meteen de eerste was gedaan en gaan straks nog even kijken in het casino.
Morgen slapen we in het Excalibur. Dus gaan we ’s avonds de Strip op.

@Jetske en Wim
berichtjes ontvangen, dus het telefoonnummer werkt.

De kop geeft het al aan, we zijn in Death Valley aangekomen.
Afgelopen  nacht hebben we ons extra gekocht dekbed goed kunnen gebruiken, het was dik onder het vriespunt.
Nadat we met Do en Erik via Skype gesproken hebben zijn we op weg naar Death Valley gegaan.
Onderweg weer een prachtige route, via Big Pine en Lone Pine.
Deze weg hebben we in 2008 ook al gereden, maar is nu veel beter als in die dagen.
Death Valley is niet alleen een laag en het warmste  punt van de VS, maar voordat je er bent, moet je je 2x een  bergpas bedwingen. Via een hoogte van van 5000 feet binnen de kortste keren naar 0 feet!! Stijgingen en afdalingen van 8% geen uitzonderingen.
In de loop van de middag op de campground van Stovepine Wells de camper neergezet.
Na een borreltje en van de zonsondergang genoten te hebben, gaan we vanavond niet al te laat naar bed.
Morgen naar Las Vegas.

@Petra
We willen net als in 2008 naar Excaliber!!!

Vandaag gaan we weer terug van Nevada naar Californië.
Vanuit Reno meteen de US395 op. Vandaag hebben we alleen deze weg gereden. Evenals de vorige wegen was dit ook weer een pracht weg. Volop door de heuvels, dalen, valleien maar ook de berg op. Vandaag was het hoogste punt ruim 8300 feet, omgerekend ruim 2500 meter!
Onderweg weer een soort douane, bij binnenkomst van Californië wordt gecontroleerd of je groente en fruit bij je hebt.
Wat betreft het fruit zijn ze bang voor fruitvliegjes, alsof deze beestjes stoppen als ze de grens van Californië bereiken. Ook mag je geen wapens meenemen!
Heel veel passen zijn nog gesloten, de Tioga pass naar Yosemite is voorlopig niet te berijden, volop sneeuw.
Gelukkig hadden we hier rekening mee gehouden en onze route gepland zonder deze pas(sen) op te nemen.
Onderweg gestopt bij het Mono Lake Hier waren we in 2008 ook al, hebben foto’s gemaakt en doorgereden naar Klammath Falls. Dit is een echt wintersport plaatsje, met evenredig hoge prijzen. Voor de camping betalen we 1,5 keer wat we afgelopen nacht hebben betaald. Maar ja, morgen maar een goedkopere camping opzoeken.
Gaan morgen door richting Death Valley en dan naar Las Vegas, we houden jullie op de hoogte.